دل آزرده:

هـمین امشب بیایم  سوی  تو باز

به  نزدیکی  تـو  بنشینــم    آنگاه

بخوانم   از  دل  غــمگینم     آواز

بگریــم  از  دلـــم  زار و  پریــشان

بـنالـم  از دلم   غـمگین  و  نالان                               

بـریـزم اشـکها از  عمق   سینـــه

ببــارم  بـدتر  از  طـوفا ن  و بـاران

بـه  آوازی  غـمین و  نالــه  ماننــد

چـنان خوانم که کوهها هم  بنالند

که زآن سنگین دل کوهی شود آب

اگــر حـــرف غــمین دل  بـــدانند

ولـی اکنــون که بـال و پــر  نـدارم

بخـلوت سوزم و در سینــه  بـارم

بیــاد آرم ســخنهای تو هر  شـب

چو شمعی سوزم و دم بر نیــارم

چه میگویم؟ کدامین عشق و بالی

هـــمه تنـــها بود  وهـم و  خیالـی

مـــرا از عشــق  بال و پر   نـمانده

چـگونه  پر کشم با دست  خالی

مـرا عشـق تو گر  بال و پری  داد

ز بنـــد  تو .. دل خود ســازم  آزاد

بهر  ســو  پر کشم   با دید  گریان

چو عشق تو به من غم داد و فریاد